Συνάδελφοι,

η απελευθέρωση του δικηγορικού επαγγέλματος, όπως σηματοδοτήθηκε μέσα από τη σχετική Οδηγία της ΕΕ, (Μπολκεστάιν ) και ολοκληρώθηκε με το μνημόνιο των αντιλαϊκών ανατροπών της κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ , με την κατάργηση μιας σειράς  ρυθμίσεων , όπως η ελάχιστη αμοιβή, οι εδαφικοί περιορισμοί άσκησης της δικηγορίας, η απαγόρευση ίδρυσης κεφαλαιουχικών και πολυεπαγγελματικών εταιρειών κ.λπ  σε συνδυασμό με μέτρα όπως η επιβολή ΦΠΑ στις δικηγορικές υπηρεσίες. εκφράζει την αδήριτη, εσωτερική ανάγκη του κεφαλαίου – ειδικά σε συνθήκες οικονομικής κρίσης – να επεκτείνει τη δράση του σε όλη την έκταση της ενιαίας εσωτερικής αγοράς της ΕΕ.

Απέναντι σ’αυτή την πραγματικότητα, που δεν αποτελεί κάποια εξαίρεση αλλά είναι κομμάτι της γενικότερης επίθεσης στα ασφαλιστικά, εργασιακά , συνταξιοδοτικά και τελικά κοινωνικά δικαιώματα των εργαζόμενων και των λαϊκών στρωμάτων,   η στάση των ηγεσιών των Δικηγορικών Συλλόγων αλλά και όσων άλλων δυνάμεων έχουν αναφορά στους «μονόδρομους» της πλουτοκρατίας (η δήθεν αντιπολίτευση των «μικρότερων Δικηγορικών Συλλόγων»)είναι στάση συνενοχής:με «σημαία» την αντισυνταγματικότητα του μνημονίου ή τις δυνατότητες εξαίρεσης των δικηγόρων από την Οδηγία με δικαστικούς αγώνες στην ουσία αποκοιμίζουν την πλειοψηφία των συναδέλφωνπου βιώνουν άμεσα την επιδείνωση της οικονομικής τους κατάστασης και βλέπουν ότι οι ανατροπές στη ζωή της λαϊκής πλειοψηφίας καθιστούν ακόμα πιο απρόσιτη την προσφυγή στη δικαιοσύνη για όλο και περισσότερους. Γίνεται πιο φανερό ότι η πλειοψηφία των δικηγόρων μικρών και μεσαίων εισοδημάτων, των νέων δικηγόρων βρίσκονται αντιμέτωποι με το φάσμα του εξοβελισμού τους από το επάγγελμα – κι όμως οι συνδικαλιστικές ηγεσίες επιμένουν «συντεχνιακά» αρνούμενες την κοινή πάλη με τα εργατικά λαϊκά στρώματα.Αρνούμενες στην ουσία να συγκρουστούν με την κυρίαρχη πολιτική.  

       Οι πιο πάνω διαπιστώσεις αναδεικνύουν μια πλευρά της πραγματικότητας κομβική: ότι οι δικηγορικοί σύλλογοι, Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, θεσμοθετημένοι σύμβουλοι της εκάστοτε κυβέρνησης για ζητήματα Δικαιοσύνης, που συστεγάζουν εργοδότες και μισθωτούς δικηγόρους, μεγαλοδικηγόρους και αυτοαπασχολούμενους μικρών και μεσαίων εισοδημάτων, δεν μπορούν εξ’ ορισμού να εκφράσουν τα συμφέροντα της μαχόμενης δικηγορίας των συναδέλφων των μικρών και μεσαίων εισοδημάτων, των νέων. Το προεδροκεντρικό σύστημα, τροχοπέδη κάθε σκέψης για μαζικό συνδικαλιστικό κίνημα δικηγόρων, υπάρχει και δεν «αμφισβητείται» ακριβώς για να εξασφαλίσει την ενσωμάτωση των δικηγόρων στην διαιώνιση της «νομιμότητας» της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Πολύ απλά: υπάρχει διαστρωμάτωση στους δικηγόρους, υπάρχουν εντός του κλάδου διαφορετικά συμφέροντα και τα συμφέροντα αυτά ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ να εκφράζονται ενιαία.

Συνάδελφε, συναδέλφισσα,

η αιτία που ρημάζει τη ζωή των εργατών, αγροτών και λοιπών λαϊκών στρωμάτων και που θα υποβαθμίσει απότομα το επίπεδο ζωής των δικηγόρων και άλλων μικρών και μεσαίων επαγγελματιών είναι κοινή. Κοινό πρέπει να είναι το μέτωπο της πάλης. Το πλαίσιο πάλης, στο οποίο εκφράζονται με τον καλύτερο τρόπο και τα συμφέροντα των μισθωτών και των μικρών και μεσαίων εισοδημάτων δικηγόρων, πρέπει να έχει στο στόχαστρο την ανατροπή του συνόλου της αντιλαϊκής και αντεργατικής πολιτικής, τα ζητήματα της ταξικότητας της Δικαιοσύνης, της επίθεσης ενάντια στις λαϊκές ελευθερίες.

ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΕ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ

– Απόκρουση της νέας αντιασφαλιστικής επίθεσης της κυβέρνησης. Όχι στο  νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο όπου όλοι οι εργαζόμενοι, δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, άνδρες και γυναίκες, θα πρέπει να δουλεύουν τουλάχιστον 40 χρόνια, ώστε να κατοχυρώνουν δικαίωμα πλήρους σύνταξης. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Κοινωνική ασφάλιση δημόσια και καθολική. Άμεση άρση του διαχωρισμού νέων και παλιών ασφαλισμένων. Υποχρεωτική κάλυψη των 2/3 τουλάχιστο της ασφαλιστικής εισφοράς των μισθωτών σε άλλους δικηγόρους ή δικηγορικές εταιρείες. Κατάργηση των εισφορών για την υγεία. Αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα υγείας και πρόνοιας που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες του λαού για πρόληψη και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

– Να αποσυρθεί  ο  νέος  φορολογικός   νόμος  της κυβέρνησης . Οχι άλλοι έμμεσοι φόροι, Αφορολόγητο 20.000 ευρώ ατομικό, 40.000 οικογενειακό και 5.000 επιπλέον για κάθε παιδί, χωρίς το απαράδεκτο «κυνήγι» των αποδείξεων. Προοδευτική αύξηση των φορολογικών συντελεστών. Άμεση φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου με συντελεστή 45%. Φορολόγηση των δικηγόρων με βάση τα έσοδα και τα έξοδά τους, όπως αυτά προκύπτουν από τα λογιστικά βιβλία και τα παραστατικά στοιχεία.ΟΧΙ στο  ΦΠΑ στις δικηγορικές υπηρεσίες

– Απόσυρση του νομοσχεδίου για την ενσωμάτωση της Οδηγίας Μπολκενστάϊν στο ελληνικό δίκαιο. Όχι στη λεγόμενη απελευθέρωση των νομικών επαγγελμάτων, που εξυπηρετεί τα συμφέροντα μεγάλων δικηγορικών και πολυεπαγγελματικών εταιρειών.

-Κατάργηση των νόμων, εγκυκλίων κλπ. που ποινικοποιούν τους εργατικούς – λαϊκούς αγώνες και των διώξεων και δικών που βρίσκονται σε εξέλιξη (JUMBO, αγροτοδικεία, μαθητοδικεία, κινητοποιήσεις ναυτεργατών στο λιμάνι του Πειραιά  κλπ.). ΟΧΙ στην βρώμικη προσπάθεια της κυβέρνησης και της πλουτοκρατίας να  κατασυκοφαντήσουν τους  λαϊκούς  αγώνες ως «εθνικά επιζήμιους».

  – Κατάργηση της υπεροχής του ευρωενωσιακού δικαίου έναντι του εθνικού. Αποδέσμευση του ελληνικού δικαστικού συστήματος από τους αντιλαϊκούς ευρωενωσιακούς δικαστικούς θεσμούς (Δικαστήριο και Πρωτοδικείο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, Εurojust, υπό ίδρυση Ευρωεισαγγελία, «Δικαστικό Δίκτυο» κλπ.).

– Δραστική μείωση της δυσβάσταχτης οικονομικής επιβάρυνσης των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων που αναγκάζονται να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη. Επέκταση της κατάργησης του δικαστικού ενσήμου σε όλες τις εργατικές διαφορές, ανεξάρτητα από το ύψος της απαίτησης

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΜΕ ΤΟ Π.Α.ΜΕ.

Τρίτη, 29/6 10.30 στο ΑΓ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ